Prawa autorskie - Ustawa o prawie autorskim

Praca dyplomowa jako "utwór naukowy" podlega ustawowej ochronie. Prawnej ochronie podlegają także wszystkie przytaczane w pracy wyniki innych autorów. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawach autorskich reguluje precyzyjnie pojęcia praw autorskich osobistych oraz praw autorskich majątkowych. Należy podkreślić, że ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności. Autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i nie podlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem. Autorskie prawa majątkowe oznaczają prawo do wynagrodzenia za korzystanie przez innych z jego utworu. Prawa majątkowe są chronione za życia autora i 70 lat od jego śmierci. Mogą być przenoszone na inne osoby, również w wyniku dziedziczenia. Plagiat to przypisywanie sobie autorstwa cudzego dzieła (lub jego fragmentów).

Kradzież może dotyczyć różnych elementów dzieła, np. fabuły, kluczowego pomysłu itp. Przed plagiatem chroni prawo autorskie oraz kodeks cywilny.

Art. 115 Ustawy o prawie autorskim:

  1. Kto przywłaszcza sobie autorstwo albo wprowadza w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.

  2. Tej samej karze podlega, kto rozpowszechnia bez podania nazwiska lub pseudonimu twórcy cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie albo publicznie zniekształca taki utwór, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie.

  3. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w inny sposób niż określony w ust. 1 lub 2 narusza cudze prawa autorskie lub prawa pokrewne określone w art. 16, art. 17, art. 18, art. 19 ust. 1, art. 191, art. 86, art. 94 ust. 4 lub art. 97, albo nie wykonuje obowiązków określonych w art. 193 ust. 2 lub art. 20 ust. 1-4, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.